Geen vergoeding extra uren in een strafzaak

De RvR (hierna: ‘de raad’) heeft uit de aan de aanvraag ten grondslag gelegde feiten en omstandigheden niet hoeven afleiden dat deze zaak zodanig feitelijk gecompliceerd is dat de behandeling daarvan niet binnen de toegemeten tijd heeft kunnen plaatsvinden.

De door rechtsbijstandverlener aangevoerde omstandigheden dat het vonnis in eerste aanleg 29 pagina’s beslaat, geruime tijd gelegen is tussen de behandeling ter zitting in eerste aanleg en die in hoger beroep, de advocaat-generaal ter zitting een vordering tot wijziging van de tenlastelegging heeft ingediend en het gerechtshof in hoger beroep een arrest heeft gewezen van 38 pagina’s, maken dit niet anders. Evenmin is van belang dat een verzoek om vergoeding van extra uren in een eerder stadium van de procedure is gehonoreerd.

De raad heeft geen aanleiding hoeven zien rechtsbijstandverlener telefonisch te horen. Dat rechtsbijstandverlener bij gebrek aan een reactie op het bezwaarschrift niet duidelijk was of er behoefte was aan een nadere toelichting hierop en hij daarom niet voor een hoorzitting van de Bezwarencommissie is verschenen, doet hier niet aan af.