Inhouding van toegekende proceskostenvergoeding op de vergoeding

Rechtsbijstandverlener heeft rechtzoekende bijgestaan in een beroepsprocedure en daarvoor een toevoegvergoeding ontvangen. Vervolgens is rechtzoekende met bijstand van een andere rechtsbijstandverlener in hoger beroep gegaan. Het hoger beroep is gegrond verklaard en er is een proceskostenvergoeding toegekend die op beide procedures ziet. De proceskostenvergoedingen zijn aan de advocaat van de hoger beroepsprocedure uitbetaald en die heeft het bedrag overgemaakt aan rechtzoekende. De Raad heeft de vergoeding van eiser gecorrigeerd en de voor de beroepsfase toegekende proceskostenvergoeding in mindering gebracht.

De rechtbank heeft overwogen dat de Raad op grond van artikel 32 lid 3 Bvr bevoegd is om de voor de beroepsfase toegekende proceskostenvergoeding in mindering te brengen op de vergoeding die voor de rechtshulp in die instantie is vastgesteld. Verder is overwogen dat artikel 32 lid 5 Bvr een beperkte mogelijkheid tot afwijking van voornoemd artikel biedt. Vereist is dat de kostenveroordeling geheel of gedeeltelijk niet is voldaan en er redelijkerwijs ook geen zicht is op voldoening. Hiervan is het de rechtbank niet gebleken, de kostenveroordeling is voldaan alleen niet door de rechtsbijstandverlener ontvangen als gevolg van omstandigheden die buiten de sfeer van de Raad liggen.

De Afdeling overweegt dat de gronden zo goed als een herhaling betreffen van hetgeen in beroep is aangevoerd en de rechtbank daar gemotiveerd op in is gegaan. De Afdeling voegt eraan toe dat het voor de rechtsbijstandverlener vervelend is dat hij door de gang van zaken is benadeeld maar dat de Raad niet verkeerd heeft gehandeld. Eventueel kan zij bij de civiele rechter terecht als gemeend wordt aanspraak te hebben op een deel van de in hoger beroep toegekende proceskostenvergoeding.